پلی متیل متااکریلات

پلی متیل متااکریلات (اکریلیک Acrylic)  PMMA (Polymethyl Methacrylate) ساختار:    استفاده می شود به عنوان: ترمو پلاستیک (پلاستیک گرما نرم)  نام های دیگر: آکریلیت (Acrylite)، گلاس فلکس (Glasflex)، لوسیت (Lucite)، پلکسی گلاس (Plexiglas)، پرسپکس (Perspex)، آلتوگلاس (Altuglas)، اپتیکس (Optix) برای این پلیمر به دلیل رفتارهای متفاوت نوع قالب گیری شده و نوع اکسترود شده در آتش هر کدام جداگانه بررسی می شوند.  پلی متیل متاکریلات قالب گیری شده:      در شعله می سوزد و بعد از حذف شعله همچنان به سوختن ادامه می دهد.     شعله زرد با پایه آبی دارد.     بدون دود می سوزد.     در شعله چکه نمی کند.     بوی سوختن آن شیرین و میوه ای است.     به هنگام سوختن، شعله صدای انفجار می دهد.  پلی متیل متاکریلات اکسترود شده:      در شعله می سوزد و بعد از حذف شعله همچنان به سوختن ادامه می دهد.     شعله زرد با پایه آبی دارد.     بدون دود می سوزد.     در شعله چکه می کند.     بوی سوختن آن شیرین و محرک زا است.     به هنگام سوختن، شعله صدای انفجار نمی دهد. چگونگی تولید: این پلیمر در سال 1933 به فرم تجاری اکریلیک (Acrylic) به بازار عرضه شد. برای تهیه پلی متیل متاکریلات (PMMA) از مونومر متیل متاکریلات استفاده می شود که این مونومر در طی فرآیند پلیمریزاسیون رادیکالی آزاد به پلیمر تبدیل می شود. ساختار کلی اکریلات ها به صورت زیر است: -[CH2 - CR1 - COOR2]- با تغییر در گروه های R₁ و R₂ می توان پلیمرهای متفاوتی به دست آورد. در صورتی که R₁ با هیدروژن و R₂ با متیل جایگزین شود پلی متیل کریلات  (PMA) و در صورتی که R₁ و R₂ هر دو با متیل جایگزین شوند، پلی متیل متاکریلات (PMMA) به دست می آید که پلیمری پر مصرف است. این پلیمر دارای ساختار آتاکتیک (Atactic) با وزن مولکولی بالا است و دمای انتقال شیشه (Tg) برابر با 105 تا 120 درجه سانتی گراد و دمای ذوب 160 درجه سانتی گراد است. این ماده در دمای محیط شکننده است و در دمای بالای Tg نرم شده و خصوصیات ویسکو الاستیکی پیدا می کند. این ماده را می توان برید، تا کرد، اره و سوراخ کرد و جلا داد. همچنین با آمیزه کاری صحیح پوشش های خوبی برای فلز خواهند بود که در رنگ خودروها نیز به کار می روند. پلی متیل متاکریلات (PMMA) پر مصرف ترین  و آسان ترین پلاستیک نوری است و همچنین در میان پلاستیک های نوری دارای بالاترین مقاومت در برابر نور UV، رطوبت، اثرات مخرب نور خورشید و اثرات محیطی است.  مزایا: گذردهی نور بسیار بالا (بیش از 92%)، زیست سازگاری بالا، سختی خوب، عایق خوب برای فرکانس های پائین. معایب: شکنندگی بیشتر در مقایسه با سایر پلیمرها، مقاومت در برابر خراش آن پائین است به طوری که سریعاً دچار خط خوردگی می شود و به همین خاطر در صنعت اتومبیل سازی کاربرد چندانی ندارد. دیگر خواص: شاخص پراکندگی بالا (92%)، خواص تر شوندگی عالی، مقاومت خوب در برابر اسید ها و باز های رقیق، مقاومت خوب در شرایط جوی (به نحوی که در مقابل نور زرد نمی شود). کاربرد ها: استفاده وسیع در دندان سازی و ترمیم دندان، عدسی ها، لنز های چشمی، لنزهای تماسی سخت، شیشه ساعت، شیشه عینک های حفاظتی، پنجره، پنجره هواپیما، دیواره اتاقک خلبان، زیور آلات، کالاهای لوکس و تزئینی، صفحات مدرج وسایل اندازه گیری، چشم های مصنوعی، صفحات آکواریوم های بزرگ، نورگیرها و انواع قاب آینه و جا صابونی ، شیرهای سرویس های بهداشتی. در مقایسه این پلیمر با پلی کربنات باید گفت وقتی سطح آن خراشیده یا بریده می شود براده ها روشن و براق ایجاد می کند.